“Ik wilde de zaak niet in mijn eentje runnen, dus vroeg ik enkele medewerkers of ze mee eigenaar wilden worden. Intussen zijn al 20 van de 35 medewerkers vennoot.”
Bestuurder Bart Verheyen sprak met CeraScoop over onze coöperatie. Het resultaat lees je hier.
“Maatschappelijke meerwaarde creëren, daar draait het om.”
Beste collega‘s, partners, vrienden & sympathisanten van STRAMIEN,
De Warmste Wandeling
Voor de Warmste Week
Voor het Warmste Goede Doel
Dat is wat we met ons bedrijf willen waarmaken dit najaar.
Omwille van Covid gaat de Warmste Week in 2020 niet door zoals andere jaren. Daarom zijn we bij STRAMIEN met een actie gestart, op eigen initiatief, waarmee we het Berrefonds willen steunen.
We kozen het Berrefonds om zeer persoonlijke redenen. Kortgeleden verloor één van onze collega’s haar zoontje in de eerste uren na de geboorte. Het Berrefonds heeft voor haar veel betekend.
Het Berrefonds is een organisatie die zich inzet voor ouders die een kindje moeten missen. Deze organisatie verdeelt jaarlijks meer dan 1500 ‘koesterkoffertjes’ aan getroffen ouders. Een enorm aantal waarvoor ze jouw hulp goed kunnen gebruiken. Voor elke 40 euro die ingezameld wordt kan het Berrefonds een koffertje schenken aan ouders zonder baby. Met 60 euro ondersteunt het Berrefonds ouders die een opgroeiend kind verliezen.
De Warmste Wandelingen vinden jullie op de kaartjes via deze link:
Route Centrum – 12km
Route Zuid – 8 km
De wandelingen bevinden zich in onze thuisstad Antwerpen en lopen langs enkele mooie STRAMIEN projecten. Voel je vrij ze op een mooie winterdag te verkennen. Het kaartje kan afgeprint worden op A4-formaat.
Om onze actie te steunen kan u geheel vrijblijvend een vrije bijdrage storten via dit vlammetje:
Vanaf 40 euro is je gift fiscaal aftrekbaar, omwille van het Coronajaar is het belastingvoordeel dit jaar opgetrokken tot 60%.
Zo,
Een fijne decembermaand en dito eindejaar toegewenst van iedereen bij STRAMIEN.
Hou je veilig, gezond en warm.
Meer info over de koffertjes en de algemene werking van het Berrefonds vind je via: www.berrefonds.be & www.koesterkoffer.be
De nieuwe binnentuin achter het Antwerpse stadhuis is klaar en open voor het publiek.
In onze visie wordt de nieuwe tuin een ‘Jardin Doré’ of ‘gouden tuin’, geheel passend binnen de rijke architecturale en stedenbouwkundige context van de Antwerpse binnenstad.
Het ontwerp is geïnspireerd op de ontginning van edelmetalen. Na de ontginning ontstaat er een ‘verlaten mijn’ waarin de beplanting zijn plek inneemt. De gelaagdheid van de mijn wordt weergegeven in een gradiënt in textuur van de tegels en het reliëf wordt geaccentueerd met messing traptreden.
Een ontwerp van Stramien en BAS bvba in opdracht van AG Vespa en stad Antwerpen.
Stramien – ZUS – RE-ST – ARA zijn gestart met de opdracht Spoorpark in opdracht van AG VESPA. Een eerste participatie-moment op het terrein liet buurtbewoners kennismaken met de plek, de opdrachtgever en het ontwerpteam. Onder de indruk van het erfgoed en de ruime horizon en na heel wat inbreng ter inspiratie van het ontwerp verlieten de bewoners opgetogen het karaktervolle spoorwegemplacement… Nu gaan we aan de slag met de informatie en de extra input die we verkrijgen uit de online – enquête. Door ontwerpend onderzoek zal de site verder vorm krijgen.
Beste klanten, collega’s,
We willen als organisatie onze verantwoordelijkheid naar de gemeenschap waarin en waarvoor we werken niet ontlopen.
Naar aanleiding van de maatregelen om de spreiding van het Coronavirus tegen te gaan, werken de STRAMIEN medewerkers allemaal van thuis uit.
Onze medewerkers zijn na doorschakeling via het vaste nummer van Stramien op hun mobiele telefoon bereikbaar. U kan hen ook bereiken via e-mail en ‘Teams’.
De maatregelen worden geëvalueerd op basis van verdere informatieverstrekking door onze overheden.
Het STRAMIEN team.
Zopas opende de vernieuwde Skyhall op Brussels Airport haar deuren. Dit pareltje van Belgische modernistische architectuur werd door Stramien volledig gerenoveerd, met respect voor haar oorspronkelijke uitstraling en structuur.
Het originele ontwerp is van de hand van de architecten Maxime Brunfaut, Geo Bontinck en Joseph Moutschen, die in het kader van de Wereldtentoonstelling 1958 de opdracht toevertrouwd kregen om een volledig nieuwe luchthaven-infrastructuur te ontwerpen.
Een aantal technische aspecten zorgde ervoor dat de Skyhall vandaag niet meer beantwoordde aan de huidige normen en comforteisen van een luchthaven, en het gebouw raakte dan ook in onbruik. Een drietal jaren geleden werd beslist de transithall, die toch maar stond te verkommeren, nieuw leven in te blazen. Na een herbestemmingsonderzoek leek een nieuwe invulling als evenementenhal de meest logische herbestemming, omdat op die manier de eigenheid van het gebouw kon gerespecteerd worden, en de Skyhall in haar ruimtelijke glorie hersteld.
Technische stunt
Stramien tekende, samen met ingenieursbureau Arcade, in een eerste fase voor de complexe renovatie van het ‘zwevende’ dak en de façade. De technische ontwerpoplossingen zijn op zijn minst opmerkelijk te noemen.
De bouw van de transithal was in de jaren ’50 een technische stunt: een ruimte van 100 meter lang, 55 meter breed en 18 meter hoog werd overspannen met een boogvormige dakstructuur, volledig in aluminium.
Gezien de oorspronkelijke dakstructuur geen bijkomende lasten kon opnemen, was een structurele ingreep nodig om te voldoen aan de huidige normen (extra isolatie, extra ventilatie). De ingenieurs van Brussels Airport Company bedachten een eigen out-of-the-box oplossing voor de renovatie, zodat het zwevende karakter en de iconische look van de Skyhall bewaard kon blijven. Ingenieursbureau Arcade werkte in samenwerking met Stramien de nieuwe draagstructuur uit, die zich volledig integreert in het bestaande stabiliteitsconcept.
Renovatie van de gevels naar het origineel beeld
Voor het herstel van de gevels werd de oorspronkelijke toestand zo sterk mogelijk benaderd. Het visueel vrijmaken van de dakstructuur stond hierbij centraal. Het iconische beeld van het “zwevende” dak werd in ere hersteld.
Volledige facelift
Op architecturaal vlak lag de grote uitdaging van de renovatie erin om zo vele mogelijk elementen terug in hun oorspronkelijke staat te herstellen, en de ruimtelijke beleving van weleer in al haar glorie terug te brengen. De vroegere ruimtelijke verbindingen werden waar mogelijk opnieuw gevormd. De Skyhall was vroeger een ‘dak’ tussen drie gebouwen, en dit is opnieuw zichtbaar.
Het resultaat van de doorgedreven renovatie is een technisch hoogstandje, met respect voor het origineel.
De Skyhall van Brussels Airport heeft zichzelf heruitgevonden en is klaar voor de toekomst!
De Koningin Elisabethwijk in Sint-Niklaas heeft nood aan een toekomstgerichte en klimaatgerichte visie op het openbaar domein. Het is een opdracht die de disciplines publieke ruimte en participatie integreert en waarvoor onze expertise in het stadsontwerp, mobiliteit én participatie sterk aan bod kan komen.
Dit pilootproject creëert kansen op gebied van klimaatadaptatie zoals correcte waterhuishouding, aantrekkelijke groenvoorziening, stadskoeling, correcte mobiliteit (wijkcirculatie, parkeernormen, STOP-principe…) en laagdrempelige participatie met bewoners van diverse culturen en leeftijden. Het proces en de herinrichting kan als model dienen voor de (her)ontwikkeling van andere plekken in de stad.
We zien dit project als een kans om de wijk nieuw leven in te blazen door de creatie van twee nieuwe groene pleinen die plaats bieden aan ontmoeting, spel en ontspanning. In een verdere stap zouden we de straten kunnen laten evolueren naar groene leef- of zelfs tuinstraten die beide groenpolen met elkaar verbinden.
Om die evolutie mogelijk te maken moeten we er de ruimte voor creëren in de dicht bebouwde wijk. We bekijken de weginfrastructuur op een kritische manier waarbij een lussensysteem, dat sluipverkeer tegengaat, een rijbaan vrijmaakt en parkeren naar het nodige minimum wordt herleid en zoveel mogelijk wordt gecentreerd. De bereidheid van buurtbewoners om op een andere manier hun wagen te parkeren en gebruiken is cruciaal voor het realiseren van de andere doelstellingen van dit project, nl. een publiek domein dat ruimte biedt voor groen, ontmoeting en ontspanning.
We kijken voor onze visie-oefening naar de volledige wijk, niet enkel naar de twee pleinen die in het schetsontwerp vervat zitten. In de geest van de beweegvriendelijke stad willen we korte verplaatsingen met de fiets en te voet stimuleren. Hierbij ligt onze focus voor het ontwerp op twee bijzondere doelgroepen: kinderen en mensen met een beperkte mobiliteit. Het is zo dat als een ruimte voor deze doelgroepen geschikt is, ze voor alle gebruikers geschikt is (inclusive design).
Samen met Endeavour en Vectris werkt Stramien het komende jaar aan een wervend masterplan voor de mijncité van Beringen. Het is een uitdaging om deze charmante, maar getaande cité om te vormen tot een aantrekkelijke, kwalitatieve en hedendaagse tuinwijk.
De stad Beringen wenst samen met haar partners uiteenlopende initiatieven in een globaal kader te plaatsen, problemen en knelpunten (verkeerdrukte, parkeerdruk, lege percelen en panden…) op te lossen en de vele kansen te ontginnen.
Als ambitie wil het team opnieuw een tussenschaal introduceren die zich verankert tussen het bovenlokale (be-MINE en ruime omgeving) en het private (woning) niveau. De energie van beide schalen wordt ingezet om elkaar te versterken en de kruisbestuiving te herstellen. We mikken op een herstel van de trotse ‘liaison’ tussen mijn en cité.
Het team zet in op 5 strategieën: ‘samen renoveren’, ‘publiek domein als hefboom’, ‘verenigbaarheid erfgoed en vernieuwing’, ‘mobiliteit als ruimtelijk structurerend’, ‘cité als proeftuin voor klimaatbestendig samenwonen’.
De opmaak van een masterplan kan een krachtig vehikel zijn om op een geïntegreerde manier te werken aan de toekomst van Beringen Mijn. We werken op twee sporen. Ten eerste, aan de hand van interactieve co-creatie sessies voor mogelijke initiatiefnemers, of betrokken bewoners die nauw mee willen werken. Ten tweede willen we ook te gast gaan bij organisaties. Zo kunnen we ook mensen betrekken die iets moeilijker te bereiken zijn met klassieke participatiemomenten.
