Het Provinciaal Instituut voor Technisch Onderwijs (PITO) in Stabroek wenst ter vervanging van het bestaande “blok M” een nieuwe, grotere loods op te trekken. Deze zal dienst doen als machineloods, waarin onder andere het onderhoud van landbouwvoertuigen wordt onderwezen. Daarnaast worden er ook een viertal klassen, een grote kleedruimte en ruime overdekte stelplaats voor landbouwvoertuigen voorzien.

Om de footprint op het bestaande schooldomein te beperken, wordt het nieuwe gebouw ingeplant op dezelfde locatie als de oude loods. Op deze manier wordt het ‘groene hart’ van de school al zijn open ruimte behouden. De nieuwe loods vormt de schakel tussen de bebouwde schoolomgeving en het achterliggende open polderlandschap.

De vormgeving van het gebouw verwijst naar de verschillende omringende gebouwen en industriële constructies. Een genereus overhangend zadeldak doet denken aan de grote schuren op omliggende landbouwsites. Betonpanelen, grote raampartijen en kleuraccenten sluiten dan weer aan bij de bestaande klasgebouwen van het schooldomein. Houten elementen in de draagstructuur en de gevels voegen een warm en duurzaam karakter toe aan deze loods. Het gebouw bestaat uit een uitgestrekte rechthoekige ruimte onder één groot zadeldak. Dit zuivere volume biedt alle flexibiliteit – in tijd en ruimte – om de loods al dan niet op te delen. Het dak krijgt een ideale helling voor de plaatsing van fotovoltaïsche panelen (15°). Door het dak kolommenvrij te laten overhangen aan weerszijden, ontstaat een grote overdekte, veilige en flexibele stelplaats voor tractoren en machines. Het klasgedeelte wordt mee in het gebouw geïntegreerd. Door het dak op deze plaats naar boven te knikken, ontstaan ruimtelijke klaslokalen en richt het gebouw zich uitdrukkelijk naar het “groene hart” van de school. Rechtstreekse toegangen brengen de klassen in direct contact met de buitenruimte en de machineloods. Leerlingen en personeel vallen “met de deur in huis” en de barrière tussen het buitenleven en het lesgebeuren valt weg.

Het principe van circulair bouwen focust sterk op doordacht materiaalgebruik en de beheersing van afvalstromen. Hierin wordt onder andere getracht de opties open te houden voor de volgende levensfasen van een materiaal of component, ook nadat het geen deel meer uitmaakt van het huidige gebouw. De klassieke industriebouw volgt een nagenoeg droge constructiemethode, waardoor het mogelijk wordt om dit gebouw achteraf gericht te demonteren. De houten draagstructuur, alle gevelpanelen, de volledige dakconstructie, geen enkel element wordt verlijmd en is bijgevolg integraal te demonteren voor gebruik elders.

De binnenwanden in het klasgedeelte worden opgetrokken als lichte wand. Zo zijn deze onafhankelijk van de structuur en kan de indeling desgewenst later gewijzigd worden. Het gebouw wordt door Provincie Antwerpen ingeschreven in de “Green Deal Circulair Bouwen”. Een terechte ambitie op een plek waar jongeren worden opgeleid tot duurzame land- en tuinbouw.