Tijdens het bezoek aan ‘t Regenboogje werd ons al snel duidelijk dat het kind hier op de eerste plaats komt. Een groene school vol ontmoeting, midden in een stedelijke omgeving. Deze visie passen we dan ook met plezier toe in het ontwerp. We gaan creatief op zoek naar ruimte en zetten deze optimaal in voor het kind.

Het ontwerp wordt vormgegeven aan de hand van drie bewegingen. Als eerste ingreep verplaatsen we de hoofdcirculatie van de klassen naar buiten het gebouw. Dit maakt dat de oppervlakte binnen het gebouw maximaal ingezet kan worden voor innovatief onderwijs. Door de circulatie buiten te voorzien, wordt deze een (speel)ruimte an sich en maakt de niet-bebouwde oppervlakte integraal deel uit van het gebouw. Een nieuwe straatgevel zoekt aansluiting bij de buurt en wordt het nieuwe gezicht van de school.

Door de hoofdcirculatie buiten te voorzien, komt er kostbare ruimte vrij in het schoolgebouw. Dit laat toe om de klassen flexibel in te zetten in functie van het brede leerproces van het kind. Het geeft eveneens de ruimte om de school conform te maken inzake technieken en mindervalide toegankelijkheid, zonder in te boeten op de leeroppervlakte. Daarnaast wordt het bestaande dak vervangen door een ongelijk mansardedak om extra ademruimte te kunnen bieden aan de turnzaal op de derde verdieping.

Om geen kostbare oppervlakte verloren te laten gaan, zetten we het principe van de passerelle in als een ontmoetingsplek. Voor de vormgeving van deze stalen structuur laten we ons inspireren door de indeling van de speelplaats. Het grid wordt 45° gedraaid en sluit op die manier naadloos aan op de bestaande buitenaanleg. De structuur kan gezien worden als een kapstok waaraan de school zijn verhaal ophangt. Er wordt een fijne tussenzone gecreëerd, die het nuttige aan het aangename koppelt. Een plek voor spelen en leren. Waar kinderen de weg vinden naar de klas en naar elkaar.

Bij het vormgeven van de gevels hechten we veel belang aan de verschillende perspectieven. Terwijl de gevel aan de speelplaats door het kind als voorgevel wordt beschouwd, zal de buurt deze titel eerder aan de straatgevel toekennen. De gevel in de Capiaumontstraat zoekt het evenwicht op tussen de aansluiting in de straat en een herkenbaar gezicht voor de school. Het ontwerp zoekt de korrel van de woningen in de buurt op, maar bewaart de identiteit van het schoolgebouw. De gevel van de vroegere conciërgewoning wordt behouden en betrokken in het nieuwe gevelontwerp. De tegeltjes van de inkom aan de Generaal Capiaumontstraat verwijst op zijn beurt naar de gevel aan de Victor Jacobslaan. Ook bij de keuze van de materialen laten we ons inspireren door het gevelpatrimonium in de straat. De gevelgeleding wordt geaccentueerd door de combinatie van rode en witte baksteen en de groen geglazuurde plint en speklagen. De grote raampartijen zorgen voor een levendigheid in de straat. De school wordt op die manier zichtbaar en vindt tegelijkertijd aansluiting bij de buurt.